Eindelijk
Door: Rens
Blijf op de hoogte en volg Rens
26 Maart 2015 | Verenigd Koninkrijk, Cambridge
Die donderdag werd ik al vroeg wakker, want Janneke landde al om half tien en ik ging haar van het vliegveld halen. Als een halve stuiterbal door huis heen en half sprintend naar de trein zo veel zin had ik dat ze kwam. Natuurlijk stond ik keurig op tijd in de aankomsthal en daar was ze dan eindelijk eindelijk eindelijk. Het plan was om donderdag en vrijdag in Cambridge leuke dingen te gaan doen en zaterdag naar Londen waar we een nachtje zouden blijven om haar vervolgens zondagmiddag weer op het vliegveld af te zetten. Donderdag heb ik stiekem mijn lessen niet gevolgd maar dat mocht wel een keertje van mezelf, had namelijk nog niks gemist dit hele schooljaar (ja ik ben zo’n voorbeeldige student). Na thuis de spullen gedropt te hebben zijn we naar de stad gelopen daar hebben we in een parkje lekker in het zonnetje een broodje gegeten en zijn we langs alle hoogtepunten van Cambridge gelopen. Tegen borreltijd hadden we allebei de pap wel op en vonden we dat we wel een biertje hadden verdiend. Het fijne van de pubs hier is dat je er ook heel prima kan eten en dus hebben we dat ook meteen gedaan.
Vrijdag had ik twee uurtjes college waar ik wel weer keurig heen ben gegaan. Na de colleges troffen we elkaar weer in de stad waarna we in het zelfde parkje in hetzelfde lekkere zonnetje weer een broodje hebben gegeten. Na de lunch hadden we een punting tourtje geboekt. Punting is met een bootje over de rivier langs alle colleges terwijl een gids (die ons rondvoer) daarbij verhalen en mythes verteld over de verschillende colleges en andere bezienswaardigheden. Onze gids was om het zo te zeggen nogal vreemd. Hij vertelde heel leuk, maar met een stem die na een minuut of twee bij ons een kleine lachstuip veroorzaakte. Hij begon elke zin namelijk met een hoog stemmetje om zijn laatste woord(en) heel laag te eindigen, heel grappig natuurlijk in het begin maar na een paar minuten ook een beetje irritant. De verhalen die hij vertelde waren er soms niet minder komisch om. Wat misschien wel duidelijk is, is dat de meest geniale koppen in Cambridge hebben gestudeerd of les hebben gegeven (bijvoorbeeld Stephen Hawking en Isaac Newton). Sommige van de minder bekende slimmeriken zorgde voor de nodige opschudding of opmerkelijke verhalen van tijd tot tijd. Zo werd ons verteld (weet niet of het echt waar is) dat een student zich zo verveelde dat hij de examenregels voor naar achter doorspitte en erachter kwam dat hij biertje mocht eisen van de commissie tijdens een examen en dus deed hij een verzoek hiertoe. Het bleek dat in de examencommissie ook een grapjas zat en dit natrok. Voorwaarde van dit biertje was dat je een metalen schild moest dragen tijdens het tentamen om dit verzoek te willigen en dus stond er een biertje op hem te wachten in de examenhal met daarnaast een ijzeren schild. De boottocht zelf was verder erg mooi, met name door het heerlijke weer dat ons was gegund.
Na het punting zei Janneke dat ze toch nog wel graag naar binnen wilde bij Kings College, het liep alleen al tegen het einde van de middag en nou gaan die colleges nogal vroeg dicht dus wij er snel heen. Helaas was hij inderdaad al dicht maar er bleek ’s avonds een koortje te zingen in de chapel en dat was voor iedereen toegankelijk, dus besloten er daar maar te gaan kijken. Om half zes stonden we keurig klaar om naar binnen te kunnen in een behoorlijke rij en toen begonnen de eerste twijfels toe te slaan. De Kings college chapel wordt namelijk ook voor andere doeleindes gebruikt. Maar goed we namen de gok en gingen naar binnen en daar werd ons lichtbruine vermoeden bevestigd. Het was niet een komen en gaan van mensen die even konden kijken en luisteren, nee nee er stond een bordje met daarop de dienst zal 45 minuten duren. Omkeren kon niet meer en dus jawel zaten we gezellig met z’n tweeën in de kerkdienst van Kings College. Ja mensen thuis schrijf hem maar vast op voor de surprises met sinterklaas dit is jullie gouden kans. Het zorgde natuurlijk voor de nodige meligheid ook bij ons, maar dan hoeven we voorlopig niet meer te gaan.
Zaterdag begon de dag vroeg want we besloten op tijd naar Londen af te reizen zodat we zo veel mogelijk konden zien. Na de spullen bij het hotel in (Beertje) Paddington te hebben gedropt besloten we helemaal naar de andere kant van de stad te gaan. Ik had namelijk gezien dat er bij de O2 arena een kabelbaan over de Thames was gebouwd en dat leek me heel gaaf om te doen. Met een lichtelijk nerveus vriendinnetje naast me stapte we in een bakje en gingen we omhoog. Bleek een meesterzet te zijn want wat was het leuk, met een mooi uitzicht over de stad. Na de kabelbaan was het niet ver naar de Tower of London en de Tower Bridge en dus gingen we daarheen. Eenmaal daar was het zonnetje een beetje doorgebroken en dus lekker op een bankje genoten we van het zonnetje aan de Thames. Janneke wilde nog graag naar Westminster Abbey en de Big Ben dus gingen we daar heen toen de zon weer achter de wolken was. Vanaf daar liepen we naar Buckingham Pallace voor een kopje thee bij tante Lizzie maar ze was niet thuis. We waren nu dichtbij Hyde park waar ik nog graag heen wilde dus nog maar een stukkie lopen halverwege Hyde park was bij ons de pijp echter helemaal leeg en dus zochten we dichtstbijzijnde uitgang en metrostation en lieten we ons het laatste stukje terug naar Paddington rijden naar ons hotel. We besloten even een uurtje bij te komen en dan vervolgens naar een restaurantje bij Leicester Square te gaan zoeken. Zo gezegd zo gedaan en zo aten we wat en gingen we rond een uurtje of tien moe maar voldaan terug naar het hotel. In het hotel wachtte een uiterst onaangename verrassing op ons in de vorm van een kleine grijze vriend op onze kamer en toen we de kamer wat verder inspecteerde bleken er ook beestjes in het bed te lopen. Nee heel lekker dit ben je in Engeland, dan verwacht je dit niet meer. Nadat we klaagde bij de receptie kregen we een andere kamer die nog slechter was dan de vorige was, maar de bedden waren schoon en het was al bijna twaalf uur en we waren totaal gesloopt dus gingen we maar naar bed.
Na een onrustige nacht waarin Janneke helaas ziek werd konden en wilden we niet meer iets doen en dus deden we rustig aan om vervolgens naar het station te gaan waar we om een uur de trein naar het vliegveld namen. Het was een rot einde van een zo leuk weekend.
De week en weekend die volgde waren ook niet de beste uit mijn tijd hier aangezien ik zelf ziek werd en twee verslagen af moesten dus druk met school was. Mam je kan trots op me zijn want alles heb ik dik op tijd ingeleverd en dus had ik deze week wat meer tijd voor wat leuke dingen en zo ben ik gister met Melissa naar Oxford geweest.
Oxford stond al een hele lange tijd hoog op mijn lijstje om heen te gaan en het bleek niet tegen te vallen. De stad is vergelijkbaar met Cambridge alleen in mijn ogen iets meer sfeer en wat ruimer opgezet met grotere parkjes. Helaas voor ons was het hoogtepunt van Oxford, Christ college (waar een groot deel van de Harry Potter films zijn opgenomen) dicht vanwege werkzaamheden tot juni. Ondanks dat is het een leuke stad. Na een wandelroute te hebben gelopen langs alle colleges en andere bezienswaardigheden besloten we naar Oxford castle te gaan. Oxford Casltle diende tot niet lang geleden als gevangenis. Het staat bekend als een van de meest lugubere plekken van Engeland en er werd ons door een gids (in traditioneel bewakerskostuum) vrolijk over verteld. We bezochten verschillende cellen en beklommen de toren naar de top. Al met al een hele leuke ervaring.
Morgen ga ik dus naar huis voor twee weken dus mijn volgende verhaal zal pas weer over een maandje ongeveer zijn. Bedankt tot nu toe voor de leuke reacties en tot snel
Rens
-
26 Maart 2015 - 20:22
Willemien:
heerlijk verhaal weer Rens! Ik heb t weer met veel plezier gelezen, tot morgen X mama -
31 Maart 2015 - 17:29
Cobi:
Yo Rens sorry duurde wat lang maar zaten op Terschelling (wandelen)
Maar weer een gezellig verhaal om te lezen.
geniet van je vakantie en laat je verwennen xx groetjes Cobi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley