Filmster

Afgelopen week is er weer voldoende gebeurd op het werk net als dat er voor aankomende week genoeg te gebeuren staat. Deze week staat natuurlijk de verhuizing naar Coogee op het progrmma. Verder ben ik zelf druk geweest met het schrijven van een rapport voor school dat ik voor volgende week moet inleveren, terwijl de voorbereidingen voor mijn project in alle geheimzinnigheid verder gaan. Er is aan het personeel verteld dat ik als een vers paar ogen komen kijken naar de dagelijkse gang van zaken en daar een analyse van maak. Nou is dat deels waar natuurlijk maar er is nog niets bekend binnen het bedrijf waarom ik toch echt hier ben, dat wordt aankomende week officieel bekend gemaakt.

In de tussentijd kom ik steeds meer in aanraking met mijn collega’s en zo ook met de oude bekende van vijf jaar geleden. Zo werkte er destijds twee extravergante mannen in het magazijn, en ondanks dat er een paar grijze haren op de kale koppen zijn bij gekomen zijn ze niet veel veranderd. Zo kwam ik vorige week beneden om een klein praatje met een van de twee te maken, terwijl de ander bezig was op de vorkheftrtuck. Nadat ik een poosje sta te praten komt de ander aangescheurd en begint te schreeuwen Rens Jonker Rens Jonker Rens Jonker heb je recent nog een mooie film gemaakt? Film gemaakt? Waar heb je het over? Terwijl hij weer wegrijdt begint de ander uit te leggen dat ik de beste naam ooit heb gekregen volgens hun, want het was net de naam van een pornoster. En bedankt, daar moeten we het weer mee doen.

Naast de verder wel serieuze zaken die ik door de week meemaak was er dit weekend ook tijd voor leuke dingen. Zo ben ik zaterdag met Maurijn naar de Blue Mountains gegaan. Het weer beloofde echt fantastisch te worden en daarin werden we niet teleurgesteld. We hadden echter niet als enige bedacht naar de mountains te gaan, want het was enorm druk bij de drie zusters (de toeristische trekpleister). Maurijn had een mooi route, de federal pass, geselecteerd waar het niet zo druk zou zijn die ons wel voor een paar uur zoet ging houden. De route was ongeveer zeven kilometer lang en ging diep het dal in. Het was dus een beste klim om te ondernemen, met name de hoeveelheid trappen leek niet te eindigen. We kwamen langs meerdere prachtige watervallen en langs prachtige uitzichpunten. Een nadeel was wel dat wanneer we in de buurt van de watervallen kwamen de grond nogal sompig werd en meer iets van een modderpoel weghad. Nou was dat nogal problematisch voor mij omdat ik niet bepaald waterdichte schoenen aanhad en dus waren mijn schoenen aan het einde van de rit bruin in plaats van blauw, maar was het allemaal zeker waard geweest. Op de weg terug naar huis werd het snel donker en zagen we vanuit de bergen de lichtjes van de stad en dat was toch ook wel heel erg mooi.

Zondag waren de weergoden ons in deze barre koude winter (gemiddeld ongeveer 18 graden en zon) ons weer gunstig gestemd. De zon was er nog een dagje en dus een perfecte dag voor uitstapje naar Manly. Met de ferry naar Manly is vaak een prima onderneming om te doen maar als dan ook nog de zon gaat stralen en het een beetje warm wordt dan is het een groot feest. Manly zelf ken ik inmiddels wel, maar het gebied eromheen wat minder en dus leek het mij een goed idee om die eens te verkennen. Vanaf Shelly beach loopt er een pad door het rotsgebied naar North Head waarvandaan je spectaculair uitzicht over de stad en Manly hebt. Deze onderneming ging weer enkele uren duren en met de lichte spierpijn van de dag ervoor ging ik weer aan de klim en klauter. De uitzichten waren soms prachtig mooi. Dit had ook een stelletje bedacht die een prive klif hadden kunnen bereiken en achter een paar rotsen lagen te rollebollen, ze hadden alleen geen rekening gehouden met hun geluidvolume dus ondanks dat niemand ze kon zien hoorde iedereen die over het pad liep ze. Anders dan dat verliep de tocht zonder veel noemens waardige dingen en bereikte ik na een paar uur de verschillende uitzichtpunten waar de uitzichten over de stad daadwerkelijk echt prachtig waren. Voldaan en helemaal kapot keerde ik terug naar huis waarna het weekend alweer over was.

Tot volgende keer

Rens