Het publieke geheim

Helaas zijn er van mijn valpartij uit mijn vorige verhaal geen foto's al was het resultaat er ook niet echt naar, met alleen een hele vieze schoen. Verder is er ook weinig nieuws te vertellen over mijn werk naast dat het nog geen kant op gaat en dat ik erachter ben gekomen dat het een publiek geheim is onder het personeel en dus eindelijk een klein beetje vrijer over de overname kan praten, maar het neemt niet weg dat ik niet meer verwacht dat het voor het einde van de maand rond gaat komen.

Terug naar de leuke dingen, die vooralsnog het weekend heten. Het weekend na mijn laatste verhaal ben ik zaterdag met Maurijn naar Palm beach gegaan, ja je leest het goed Palm beach en deze is veel beter dan de Amerikaanse versie. Het is namelijk een smal stukje land aan de noord kant van Sydney met aan beide kanten een strookje strand en een kleine berg die het stuk land een soort hamerachtige vorm geeft. Het was stralend mooi weer en dus heerlijk om een lekker rustig daar rond te slenteren en het bergje te beklimmen naar het vuurtorentje boven op en daar van het prachtige uitzicht te genieten. Heerlijk daar de hele middag een beetje niks gedaan, wat ook wel eens lekker is in het weekend. Zondags ben ik lekker de stad nog in geweest en weer genoten van de strenge winter die hier heerst (was 25 graden en drie weken al geen regen gezien).

Het weekend erop moest de grote knaller tot nu toe worden, want ik had een tour geboekt om te gaan walvis spotten. De weersverwachtingen waren goed en ook op zee zou het lekker worden, maar het enige dat mij zorgen baarde was de iet wat ongunstige wind. Vrijdags bleef ik bij Maurijn weer ouderwets op de vloer slapen, want de toer ging de volgende ochtend vroeg weg bij hem om de hoek. Fris en fruitig en voel goede moed ging ik zaterdagochtend op weg naar de boot. Na de safety briefing konden we aan boord een ontbijtje krijgen, maar er werd wel gewaarschuwd eet niet te veel i.v.m. zeeziekte, let op dit is belangrijk voor het verhaal. Op een lekker rustig kabbelend watertje in het zonnetje at ik een klein ontbijtje voor we de grote zee op gingen. Nog voor we de haven uit waren en in de buurt van de zee kwamen werd het water al wat ruiger dat op niet veel goeds zou gaan duiden. Maar ik ben wel wat gewend inmiddels en dus waren een beetje golven niet erg sterker nog ik vond ze wel fijn want het betekende dat al die bange Aziaten uit mijn zicht vertrokken en bang binnen gingen zitten zijn en mijn uitzicht weer mooi was. Maar toen we echt op zee kwamen werd het zo ruig dat we allemaal van het buitendek naar binnen moesten komen om ongelukken te voorkomen. Ik stapte naar binnen en kwam in een soort van oorlogsgebied terecht. Mijn Aziatische vrienden, ahum, waren de zee niet helemaal gewend en waren in totale paniek aan het rondlopen met spierwitte gezichten en handen voor de mond, oftewel zeeziek. Ik had bij een paar tijdens het ontbijt al gezien dat er redelijke porties werden weggezet en toen had ik al gedacht, hoop dat het goed gaat. NEE DUS!!! Ik had zelf nergens last van en zocht een strategisch mooi plekje uit waar ik geen last van het geluid noch er zicht op zou hebben want ja achter mij ontplofte de een na de ander inmiddels. Maar we waren voor iets anders op pad en dus bleef ik goed naar buiten kijken of ik walvissen zag. Er werd ons verteld dat walvissen een ruigere zee wel leuk vinden om in te spelen en dat er een grote kans was dat we er een uit het water zouden zien springen. Alles ging nog steeds goed terwijl nu ook blijkbaar het noodlot op het bovendek aan het toeslaan was en de eerste mensen naar beneden kwamen om hun letterlijke duit in het zakje te doen, maar walvissen waren nergens te bekennen. Ik was om maar een beetje mezelf af te leiden met een aantal mensen die ook nog goed gingen aan de praat gegaan, maar toen mijn buurvrouw uit het niets ineens een sprintje naar de prullenbak inzette was het voor mij ook gedaan. Ik zal de rest jullie besparen hoe de dag is gegaan. Er was echt wel een klein lichtpuntje, nou ja drie, we zagen nog wel drie dolfijnen die met de golven mee zwommen en zich graag even lieten zien. Anders dan dat was het een intense rotdag.

Afgelopen weekend heb ik niet veel gedaan, behalve naar de stad geweest op zaterdag en daar naar de Botanic Gardens, de Domain en Darling harbour geweest. Zondags ben ik met de ferry naar de overkant van de stad gegaan en heb daar vanaf Luna park naar Mosman bay gelopen. Het eerste stuk was nog groot en deels door de wijken van Kirribilli, maar eenmaal rond Cremorne werd het mooier en de uitzichten over stad ook. Na een uur of drie had ik de pap wel op en kwam ik aan in Mosman waar ik nog lekker even in de zon heb gezeten voordat ik de ferry terug nam naar de stad en moe naar huis ben gegaan.

Voor aankomende weken ben ik aan het kijken om wat meer buiten Sydney te doen, aangezien het langzaam aan lente aan het worden is en het dus eindelijk een beetje warmer aan het worden is kan ik er wat meer op uit. Zo ben ik aan het kijken om naar Jervis bay te gaan net te zuiden van de stad en een weekendje naar Byron Bay om te gaan surfen een weekendje en naar het regenachtige Melbourne aan het eind van oktober. Genoeg leuks om te gaan plannen voor de komende weken dus.

Tot snel

Rens