Everlasting love
Door: rensjonker
Blijf op de hoogte en volg Rens
30 Januari 2011 | Australië, Sydney
Ik ga jullie toch met pijn in het hart vertellen dat dit verhaaltje een van mijn laatste is uit het o zo mooie en op het moment zo lekker zomerse Australië. Het is hier sinds maandag ineens enorm heet geworden, met temperaturen van boven de 40 graden. Afgelopen woensdag op Australia Day was het bij mij thuis (ik woon ongeveer 25 km van de kust) in de zon 47 graden!!! Dit was by far de warmste dag tot nu toe. Gelukkig was ik woensdag vrij omdat het een nationale feestdag was. Gewapend met die informatie ben ik dus de stad ingevlucht, omdat het daar nou eenmaal een stuk koeler was (38 graden).
Het was al om te smoren toen ik ’s ochtends op weg ging naar de stad. Aangezien er van alles te beleven was in de stad had ik mijn tas ingeladen met een badlaken, zonnebrand, fototoestel en heel veel water. Je raad het dus al, ik ben niet naar het strand gegaan, in eerste instantie. Het was druk in de stad niet te geloven. Overal zaten kleine bandjes midden op straat liedjes te spelen, in Hyde park kon je gratis BBQen en vanaf Hyde park richting opera house zat de weg dicht, omdat daar alle auto gekken bijeen waren gekomen om hun oude gebakjes aan iedereen te laten zien. Nou viel mij een ding op. Het waren allemaal mannen die voorbij de 50 waren en eigenlijk niet zoveel to doen hadden, dus pap ik weet waar jij over een paar jaar staat.
Mijn doel lag echter wel op de straat richting Opera house. Ik was nog niet in de Botanic Gardens geweest en dus had ik besloten dat dit de perfecte dag daarvoor was. Ik had gelijk. Het was heerlijk rustig en dus zocht ik een mooi plekje in het gras en heb daar even een uurtje liggen luieren. Na een tijdje had zelfs ik het zo heet dat ik niet kon blijven liggen en dus besloot ik naar de haven te gaan en de eerste de beste ferry te pakken, om maar gewoon op het water te zijn want daar moest het toch wat koeler zijn. Het bleek de ferry naar Manly te worden en eenmaal op het water bleek dat mijn theorie niet helemaal klopte. Er stond namelijk gewoon geen wind en dus was het op het water zowaar nog warmer dan in de stad. Nou heeft Manly een van de betere stranden van Sydney en dus zoals je al verwachte eindigde ik toch wel op het strand. Tegen half vijf zit de zon echter op dit strand al achter de bomen en dus vond ik het tijd om nog even naar de stad terug te gaan. Probleem was dat ik de ferry miste en dus moest ik een half uurtje wachten, dus niet hè. Ik ben weer uit de vertrekhal gelopen en ben op de pier gaan zitten waar ik van avondzonnetje genoot en nog twee ferries miste. Eenmaal terug in de stad was het al bijna half acht en ik wist dat om negen uur het vuurwerk in Darling Harbour zou zijn. Na snel wat in Chinatown gegeten te hebben ben ik naar Darling harbour gelopen waar ik precies op tijd was voor de grote show. Op een groot videoscherm kwamen allerlei echte Australische dingen langs. Van elke staat kwam het mooiste langs en toen eenmaal het Northern Territory aan de beurt was kwamen de mooie herinneringen van mijn reis weer even terug. Ik merkte dat ik, na al een week op twee echt bezig te zijn geweest met mijn terugkeer, dat het kwartje nu eigenlijk pas echt viel. Ik moet terug en heel eerlijk gezegd wil ik dat helemaal niet en dus stond ik een beetje met een brok in mijn keel. Zeker toen eenmaal het volkslied werd gezongen die werd afgesloten met een weergaloze vuurwerk show wist ik het, Australië en Rens = everlasting love.
De volgende dag moest ik weer gewoon naar het werk. Iedereen was uitgebreid met elkaar verhalen uit aan het wisselen dat ze zo’n leuke dag met hun familie en vrienden hadden gehad. Ja daar heb je dat andere gevoel weer, wil je ineens toch wel weer naar huis, omdat je iedereen zo mist die laatste weken, ik lijk wel een vrouw zeg. Goed het was die dag ook nog eens goed heet en juist uitgerekend nu had de airco bedacht, ik heb er geen zin in. Heel erg fijn. Het was dus heet op het kantoor heel heet. Geen airco 37 graden buiten 32 binnen, echt een topdag…
Het weekend bracht weer een soort afscheid. Het was namelijk mijn laatste weekend in Australië en Ryan had het idee om dat in stijl te gaan afsluiten en daar kon ik mij wel in vinden. Overdag wilde ik nog een rondleiding door het ANZ stadion (Olympisch stadion), maar toen ik er aankwam bleek dat er een cricketwedstrijd aan de gang was en dus ging dat niet door. Vervolgens toch nog twee uur foto’s gemaakt van mijn favoriete plek in Sydney. Om vervolgens tegen vijf uur de borrel met Ryan te openen. Na het eten sloot mijn nieuwe buurman Cameron ook aan langzaam ontstond er een gezellige sfeer. Er zouden ook nog een paar rugbymaatjes van Ryan komen. Tegen half negen schoven die aan met een nieuwe lading goed smakende drankjes. Er ontstond een gezellige chaos aan tafel en die werd compleet toen Ryan zijn gitaar erbij pakte en er verschillende bekende (vooral red hor chilli pepper) liedjes werden gespeeld en gezongen. De stemming was dus opperbest toen we om elf uur richting stad gingen en die stemming was nog steeds opperbest toen ik om zeven uur eindelijk in bed lag.
Een powernapje en een redbull later was ik weer helemaal het mannetje en dus vond ik het nodig om poging twee te ondernemen voor mijn tour door het ANZ stadion. Het weer was weer geweldig en dus na het aanschaffen van de tour, waar ik nog even op moest wachten, ben ik de lekker door de velen fonteinen gelopen, voor de verkoeling, door de velen parken in Olympic park en langs bijna alle stadions gelopen. Om drie uur was het dan tijd voor de tour. Met nog twee ontzettend saaie Amerikanen langs alle plekjes gelopen. Het blijkt ooit een stadion voor 110.000 man geweest te zijn, maar omdat het stadion voor andere doeleinden is gebruikt na de spelen en niet te veel lege stoelen mochten zijn is het aantal terug gebracht naar slechts 82.500 man. Bij de kleedkamers kwamen we langs een bord met allemaal handtekeningen van bekende mensen die in het ANZ stadion opgetreden of gespeeld hadden. Je raad het al, zie ik ineens de handtekening van André Rieu. Waarop de gids een hele leuke anekdote over zijn optreden vertelde. Al met al een heel geslaagd laatste weekend.
Voor mensen die interesse hebben in de filmpjes die ik heb gemaakt van het vuurwerk. Ik ben vanaf zondag weer thuis…
Het was al om te smoren toen ik ’s ochtends op weg ging naar de stad. Aangezien er van alles te beleven was in de stad had ik mijn tas ingeladen met een badlaken, zonnebrand, fototoestel en heel veel water. Je raad het dus al, ik ben niet naar het strand gegaan, in eerste instantie. Het was druk in de stad niet te geloven. Overal zaten kleine bandjes midden op straat liedjes te spelen, in Hyde park kon je gratis BBQen en vanaf Hyde park richting opera house zat de weg dicht, omdat daar alle auto gekken bijeen waren gekomen om hun oude gebakjes aan iedereen te laten zien. Nou viel mij een ding op. Het waren allemaal mannen die voorbij de 50 waren en eigenlijk niet zoveel to doen hadden, dus pap ik weet waar jij over een paar jaar staat.
Mijn doel lag echter wel op de straat richting Opera house. Ik was nog niet in de Botanic Gardens geweest en dus had ik besloten dat dit de perfecte dag daarvoor was. Ik had gelijk. Het was heerlijk rustig en dus zocht ik een mooi plekje in het gras en heb daar even een uurtje liggen luieren. Na een tijdje had zelfs ik het zo heet dat ik niet kon blijven liggen en dus besloot ik naar de haven te gaan en de eerste de beste ferry te pakken, om maar gewoon op het water te zijn want daar moest het toch wat koeler zijn. Het bleek de ferry naar Manly te worden en eenmaal op het water bleek dat mijn theorie niet helemaal klopte. Er stond namelijk gewoon geen wind en dus was het op het water zowaar nog warmer dan in de stad. Nou heeft Manly een van de betere stranden van Sydney en dus zoals je al verwachte eindigde ik toch wel op het strand. Tegen half vijf zit de zon echter op dit strand al achter de bomen en dus vond ik het tijd om nog even naar de stad terug te gaan. Probleem was dat ik de ferry miste en dus moest ik een half uurtje wachten, dus niet hè. Ik ben weer uit de vertrekhal gelopen en ben op de pier gaan zitten waar ik van avondzonnetje genoot en nog twee ferries miste. Eenmaal terug in de stad was het al bijna half acht en ik wist dat om negen uur het vuurwerk in Darling Harbour zou zijn. Na snel wat in Chinatown gegeten te hebben ben ik naar Darling harbour gelopen waar ik precies op tijd was voor de grote show. Op een groot videoscherm kwamen allerlei echte Australische dingen langs. Van elke staat kwam het mooiste langs en toen eenmaal het Northern Territory aan de beurt was kwamen de mooie herinneringen van mijn reis weer even terug. Ik merkte dat ik, na al een week op twee echt bezig te zijn geweest met mijn terugkeer, dat het kwartje nu eigenlijk pas echt viel. Ik moet terug en heel eerlijk gezegd wil ik dat helemaal niet en dus stond ik een beetje met een brok in mijn keel. Zeker toen eenmaal het volkslied werd gezongen die werd afgesloten met een weergaloze vuurwerk show wist ik het, Australië en Rens = everlasting love.
De volgende dag moest ik weer gewoon naar het werk. Iedereen was uitgebreid met elkaar verhalen uit aan het wisselen dat ze zo’n leuke dag met hun familie en vrienden hadden gehad. Ja daar heb je dat andere gevoel weer, wil je ineens toch wel weer naar huis, omdat je iedereen zo mist die laatste weken, ik lijk wel een vrouw zeg. Goed het was die dag ook nog eens goed heet en juist uitgerekend nu had de airco bedacht, ik heb er geen zin in. Heel erg fijn. Het was dus heet op het kantoor heel heet. Geen airco 37 graden buiten 32 binnen, echt een topdag…
Het weekend bracht weer een soort afscheid. Het was namelijk mijn laatste weekend in Australië en Ryan had het idee om dat in stijl te gaan afsluiten en daar kon ik mij wel in vinden. Overdag wilde ik nog een rondleiding door het ANZ stadion (Olympisch stadion), maar toen ik er aankwam bleek dat er een cricketwedstrijd aan de gang was en dus ging dat niet door. Vervolgens toch nog twee uur foto’s gemaakt van mijn favoriete plek in Sydney. Om vervolgens tegen vijf uur de borrel met Ryan te openen. Na het eten sloot mijn nieuwe buurman Cameron ook aan langzaam ontstond er een gezellige sfeer. Er zouden ook nog een paar rugbymaatjes van Ryan komen. Tegen half negen schoven die aan met een nieuwe lading goed smakende drankjes. Er ontstond een gezellige chaos aan tafel en die werd compleet toen Ryan zijn gitaar erbij pakte en er verschillende bekende (vooral red hor chilli pepper) liedjes werden gespeeld en gezongen. De stemming was dus opperbest toen we om elf uur richting stad gingen en die stemming was nog steeds opperbest toen ik om zeven uur eindelijk in bed lag.
Een powernapje en een redbull later was ik weer helemaal het mannetje en dus vond ik het nodig om poging twee te ondernemen voor mijn tour door het ANZ stadion. Het weer was weer geweldig en dus na het aanschaffen van de tour, waar ik nog even op moest wachten, ben ik de lekker door de velen fonteinen gelopen, voor de verkoeling, door de velen parken in Olympic park en langs bijna alle stadions gelopen. Om drie uur was het dan tijd voor de tour. Met nog twee ontzettend saaie Amerikanen langs alle plekjes gelopen. Het blijkt ooit een stadion voor 110.000 man geweest te zijn, maar omdat het stadion voor andere doeleinden is gebruikt na de spelen en niet te veel lege stoelen mochten zijn is het aantal terug gebracht naar slechts 82.500 man. Bij de kleedkamers kwamen we langs een bord met allemaal handtekeningen van bekende mensen die in het ANZ stadion opgetreden of gespeeld hadden. Je raad het al, zie ik ineens de handtekening van André Rieu. Waarop de gids een hele leuke anekdote over zijn optreden vertelde. Al met al een heel geslaagd laatste weekend.
Voor mensen die interesse hebben in de filmpjes die ik heb gemaakt van het vuurwerk. Ik ben vanaf zondag weer thuis…
-
30 Januari 2011 - 13:10
Cobi:
Ha Rens
Als ik je verhaal lees geniet je nu van elk moment omdat de terugreis dichterbij komt ! Maak er nog wat van de laatste week daar.
dikke kus
Cobi
ps nog bedankt voor je lieve kaart -
30 Januari 2011 - 13:14
Willemien:
Hi lieve schat,
Wat een heerlijk verhaal heb je weer geschreven, alle plekjes, hydepark, opera house, botanic gardens, manly en olympic park ik zie het allemaal voor me en ik voel die verzengende hitte zoals jij die beschrijft en tot slot nog het verhaal met Ryan met zn gekke rasta haar, geweldige kerel. Kortom je hebt, zeker voor ons, een meeslepend verhaal gemaakt we zullen die wekelijks verhalen uit het verrre ozzie missen maar vinden het aan de andere kant weer heerlijk dat je weer naar huis komt, wij zien er nu al naar uit en reken maar op ons hoor volgende week zondagmorgen om half zeven staan wij op Schiphol! Geniet nog van je laatste dagen daar en succes met het afsluiten van je verslag.
Tot volgende week en een hele goede vlucht!!!!
Dikke knuffel van papa en mama -
30 Januari 2011 - 13:36
Annie:
Hi nevie! Hartstikke bedankt voor je leuke verhalen de afgelopen maanden. Ik heb van allemaal evenveel genoten en vind het jammer dat het na deze week voorbij is.Nog bedakt voor je gezellige kaart.Kreeg hem van de week. De tas waar je naar vraagt heb ik nog niet gezien maar dat komt zeker binnenkort want als jij eenmaal terug bent komen we gauw filmpjes kijken. Nou Rens, geniet deze week nog volop want voordat je het in de gaten hebt zit je weer in de schoolbanken.Hele goede reis en tot gauw. Dikke knufffffffff. Annie -
31 Januari 2011 - 15:24
Maaike:
he broerlief!
nou dat was dan je laatste weekend voorlopig in australie want terug ga je zeker begrijp ik uit je verhaal!
heb echt genoten van je verhalen zoals Femke zou zeggen mama kijk je nog even op Lens.nl wat vaste prik was op maandag. maar wij vinden het wel fijn dat je weer terug komt! Femke is al druk voor je aan het klutselen!! tot snel liefs Maya xx -
31 Januari 2011 - 18:06
Lucia:
rens
nog een hele fijne laatste week
goede reis naar huis .
bedankt voor je leuke verhalen.
tot in ede -
01 Februari 2011 - 11:00
Willemien:
Hi Hak,
nog ff een tip voor de laatste dagen: eet nog lekker veel steaks, rib-eye's en kangoeroebiefstukken want ze zijn hier minstens de helft kleiner en lang niet zo lekker als daar!!
Dikke X mama -
01 Februari 2011 - 14:59
Femke:
nog 5 dagen! dat zei ik vanmorgen toen ik wakker werd en mama zag nog 5 dagen en dan komt jij weer thuis! xxx Femke -
01 Februari 2011 - 21:43
Dicky:
Dag Rens,
Bedankt voor je kaart, wat leuk!! Nog een paar dagen........ Goede reis en tot ziens, groeten van Jan & dicky -
03 Februari 2011 - 17:51
Jouke:
Je laatste werkdag in dat prachtige land is bijna aangebroken. Ik wil je bedanken voor al je prachtige en leuke verhalen. Door ons verblijf zien wij daar ook beelden bij. We gaan ozzie belevenissen zeker missen.
Goeie reis terug en we zien elkaar op Schiphol.
xxx
Papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
