Echte mannen

Het is weer even geleden sinds mijn laatste verslag en ik heb veel gedaan en ver gereist in die periode. Laat ik bij beginnen in Airlie Beach waar ik mijn Whitsundays tour afsloot en een lange wachttijd had tot mijn bus naar Agnes Waters. Zowaar heb ik wat kunnen slapen in de bus, met name omdat ik geheel gesloopt was van mijn trip. 's Ochtends kwam de bus aan in Agnes Waters wat ik meteen al een fantastisch dorpje vond. Alles en iedereen beweegt in een eigen tempo en het is een typisch Australisch stadje. Bij de bus stond iemand van het hostel me al op te wachten. Eenmaal daar even lekker douchen en een mini-napje doen, want ik ging 's middags alweer meteen een tour doen. Om twee uur werd ik opgehaald voor mijn echte mannen tour. Ik ging die middag op een mini motor de omgeving van Agnes Waters en the town of 1770 verkennen. Bij het vertrekpunt ontmoette ik Mary, zo noemde ik mijn motor omdat ze al wat ouder was maar nog steeds betrouwbaar, Tjits ik heb de flightbag Karen genoemd. Goed dat even ter zijde. Na mijn kennismaking met Mary kreeg ik een leren jas met vlammen erop die ik aan moest doen en kon ik mijn neptatoos zetten. Met de armen vol plakplaatjes en de leren jas aan gingen we eerst even een rondje oefenen en toen de weg op. Het was echt briljant, Mary bewees al wat ouder te zijn want elke keer als ik vol gas gaf en dan losliet liet ze een scheetje (terugslag van de uitslag). Onderweg kwamen we al snel heel veel kangoeroes tegen en nieuwsgierig als ze zijn blijven ze allemaal staan als je langskomt rijden. Eentje had zelfs een Joey in de buidel die zijn koppie even uit de buidel stak om te kijken wat dat geluid was, echt zo schattig. Bij zonsondergang aten we patatowedges en daarna reden we terug. Dit was misschien wel de meest verrassende dag tot nu toe.

De volgende dag had ik een tour op het programma staan, maar die werd geannuleerd en dus had ik een dagje vrij. Opzich geen straf in het meest relaxte stadje op aarde. Lekker aan het strand liggen bakken en later in de middag bij het zwembad, waar ik nieuwe mensen leerde kennen. Ontzettend aardige mensen uit verschillende landen. Een van de jongens, Leo, vertelde het meest hilarische verhaal. Hij had die dag proberen de was te doen, maar was niet helemaal geslaagd, ja mensen echten mannen hebben moeite met de was doen!!! Hij had al zijn was eerst in de droger gedaan en daarna in de wasmachine, wat een figuur, zo erg is het bij mij nou ook weer niet.

De volgende dag stond weer een busritje op het programma. Dit keer was Hervey Bay de bestemming. Onderweg heb ik voor het eerst gezien wat er gebeurd tijdens het regenseizoen in Australie. Toen we door het stadje Bundaberg, bekend van de rum, reden zagen we nog boten midden in het land liggen en hier en daar nog hopen puin. De buschauffeur vertelde dat Bundaberg het zwaarste getroffen was afgelopen regenseizoen. Het land heeft drie cyclonen te verduren gehad, deze waren allemaal over Bundaberg heen gegaan. Blijkbaar heeft de hele stad in puin gelegen en ik was verbaasd hoe snel de boel weer opgebouwd was.

Fraser Island stond vervolgens op het programma. Drie dagen met een grote truck over de zanderige en hobbelige wegen van het eiland knallen. Eenmaal op het eiland ontmoette ik mijn groep, met twee Nederlandse dames erin, en tourguide. De groep leek me gezellig, lekker klein en dus veel contact en geen rare malloten. Mijn tourguide had ik echter vanaf moment 1 een minder gevoel bij. Ik bleek de komende dagen gelijk te hebben, het was een eikel van de bovenste plank en geen gids maar meer een chauffeur, heel jammer zo'n kerel. De eerste dag zijn we naar Lake McKenzie gegaan, waar we in heerlijk water konden zwemmen, dat blijkbaar ook heel goed voor je huid was door de lage PH-waarde. Vervolgens zijn we naar het central station gelopen om daarna de dag af te sluiten bij Basin Lake.

Dag twee was een dag vol verassingen. Onderweg naar de eerste stop op de noord kant van het eiland werden we tegengehouden door klein vliegtuigmaatschappijtje dat plezier vluchtjes voor een relatief prikkie deden over het eiland. Ik was erg benieuwd en besloot in het vliegtuigje te stappen en het viel niets tegen. Helaas zagen we geen haaien, walvissen of dolfijnen boven het water. De dolfijnen vond ik minder erg, want we hadden de vorige dag op de ferry naar het eiland al een hele school zien zwemmen. Toch hoopte ik wel erg op een walvis. Eenmaal op de noordkant aangekomen beklommen we het zo gehete Indian Head van waar we een prachtig uitzicht hadden en dan toch eindelijk een jonge walvis op een dikke 10 kilometer voor de kust, maar wel duidelijk te zien. Uiteindelijk zagen we er nog zeker drie meer, maar allemaal erg ver waardoor foto's maken wel lastig was. Bij de tweede stop konden we weer zwemmen en wel in de Champagne Pools. Nee helaas waren deze baden niet gevuld met Champagne, maar door de licht gele grond en het kraakheldere water leek het net alsof ze met Champagne gevuld waren. Hier hebben we lekker een uurtje kunnen aanklungelen om vervolgens als een razende naar het zuiden te rijden, omdat we anders in de problemen kwamen met eb en vloet. Onderweg stopte we nog een aantal plekken voor de nodige foto's en nog een klein stukje zwemmen. 's Avonds maakte we het eerst gezellig in de jacuzzi bij het resort waar we toegang tot hadden en vervolgens maakte we het feestje compleet bij onze lodge.

Met een lichte hoofdpijn, van de goon, stond ik de volgende ochtend op. Eenmaal op pad stopte we eerst bij Hammerstone Sandblow, leek op een soort van kleine woestijn achter het strand. Vervolgens zwommen we in het steenkoude Lake Birrabeen, waar we de beschikking hadden over een paddle board. Natuurlijk moesten de echte mannen laten zien wie de Black Pearl, zo noemde we het bord, het beste kon kapen wat natuurlijk lachen gieren brullen was. De laatste stop was Lake Wabby dat zo waar nog kouder was dan het vorige meer, maar wel verre weg een van de mooiste plekjes was waar we zijn geweest. Het meer lag tussen de bergen en een mega sandblow in. Op de weg terug naar de ferry zagen we aan de rand van het strand een dingo die lekker een meeuw lag op te peuzelen. Op een eikel van een gids na waren het geslaagde dagen.

Gister had ik alweer de bus, nu naar Noosa waar ik nu ben. Onderweg kwam ik iets tegen wat ik voor een maand niet echt meer had gezien. Het was regen, een heleboel regen. Vandaag was mijn tour geanluleerd, waardoor ik vandaag naar Noosa National Park ben gelopen. Morgen ga ik naar de Noosa Everglades, hopend dat het niet gaat regenen zoals voorspeld is. Donderdag op naar Brisbane waar ik twee dagen blijf. Zaterdag weer in de bus nu naar Byron Bay, waar ik 3 dagen surfles gepland heb staan. 19 Juni onderga ik mijn langste martelgang tot nu toe, ruim 13 uur in de bus van Byron Bay naar Sydney, eindpunt van mijn reis in Australie.